دیوکسین و فوران چیست؟

دو گروه از آلاینده های معروف زیست محیطی ترکیبات دیوکسین‌ها یا دی اکسین ها و فوران‌ها (Dioxin & Furans) هستند که این ترکیبات دو گروه از آلاینده‌های دوازده گانه آلی پایدار (POPs) نیز می باشند. طبق کنوانسیون استکهلم، مدیریت ویژه آن‌ها برای کشورهای عضو از جمله کشور ایران، ضروری گردیده است. در مجموع ۲۱۰ ایزومر برای دیوکسین و فوران وجود دارد. از ۲۱۰ ایزومر موجود تنها ۱۷ گونه از آن‌ها خطر زیست محیطی دارند که ۷ ایزومر از دیوکسین‌ها و ۱۰ ایزومر از فوران‌ها است. دیوکسین و فوران محصولات جانبی ناخواسته ی برخی از فرآیند‌های شیمیایی ، صنعتی و احتراقی به شمار می آیند. در حالت کلی دیوکسین در فرآیند‌های صنعتی زمانی شکل می گیرد که کلرین به تنهایی و یا به همراه مواد آلی سوزانده شود. کوره های ذوب فلزی به عنوان یکی از منابع تولید این ترکیبات معرفی شده است. از آنجایی که دیوکسین در محیط زیست بصورت پایدار باقی می ماند، بسیاری از تماس‌ها با این ماده اجتناب ناپذیر است. هرگاه دیوکسین به بدن انسان وارد شود در بافت چربی تجمع پیدا کرده و برای سالها باقی میماند.